پشتیبانی از آموزش کودکان

در این مقاله:
ترغیب به یادگیری در دوران کودکی
مشارکت والدین در مدرسه
موفقیت در دبیرستان و پس از آن
ترغیب به یادگیری در دوران کودکی

چه میزانی از هوش کودک در اوان کودکی درگیر یادگیری است؟
تحقیقات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض کلمات، خواندن و داستان‏های گوناگون، نه فقط از نظر تحصیلی بلکه از نظر اجتماعی، مزایای قابل‏توجهی برای کودکان دارد، چون خواندن با صدای بلند برای کودکان الفت و امنیت برمی‏انگیزد. با وجود این، این باور که هوش کودک در سه سال اول زندگی «درگیر» است، بازتاب آموزه‏های ما دربارۀ قالب‏پذیری عصبی در مغز نیست. نه هوش و نه شخصیت در اوایل کودکی تثبیت نمی‏شود: بچه‏ها ممکن است سرانجام حتی پس از کودکی غفلت‏بار هم شکوفا شوند، یا بعد از دورۀ کودکی سهل‏گیر مشغول تکاپو شوند، به دلایلی که لزوماً محدود به توانایی‏های والدین‏شان نیست.
آیا قرار گرفتن زودهنگام در معرض موسیقی، کودک را برای موفقیت تحصیلی آماده می‏کند؟
یادگیری نواختن ساز مزایای شناختی ثابت شده‏ای دارد که در خردسالی بروز می‏کند، از جمله عملکرد اجرایی و انعطاف‏پذیری شناختی بیشتر، همچنین افزایش تمرکز، حافظۀ کاری و توانایی جابجایی بین وظایف. اما تحقیقات نادرستی این باور را در سطح گسترده‏ای نشان داده است که صرف قرار گرفتن در معرض موسیقی کلاسیک، در رحم یا دوران نوزادی، هوش کودک را تقویت می‏کند (به اصطلاح «اثر موتزارتی»).
برنامۀ عالی برای مهد کودک از چه اجزایی تشکیل می‏شود؟
بحث در خصوص اینکه آیا برنامه‌های پیش‌دبستانی و مهدکودک باید روی مهارت‌های تحصیلی یا معاشرت تأکید کنند یا خیر، مدت‌هاست که ادامه دارد، اما تحقیقات زیادی مؤید این نظریه هستند که آموزش اولیۀ تحصیلی آسیب‌های طولانی‌مدت ایجاد می‌کند. برای مثال، مطالعات نشان داده‌اند با اینکه دانش‌آموزانی که در فقر بزرگ شده‌اند و در برنامه‌های آموزش خردسالان شرکت کرده‌اند، واقعاً نسبت به هم‏سالان خود در مدرسۀ ابتدایی از مزایای اولیه‏ای برخوردار بودند، کودکانی که در مهدکودک‌های بازی‏محور شرکت می‌کردند، عملاً تا کلاس چهارم شروع به کسب نمرات بالاتری کردند. برخی تحقیقات نشان می‏دهند که مهم نیست در چه نوع برنامه ای شرک کنند، کودکانی که والدین‏شان روی بازی، معاشرت و ابتکارعمل در خانه در اوایل دوران کودکی تاکید دارند، که در سال‏های بعد عملکردی بهتر از دیگران دارند.
آیا بچه ‏ها باید در اسرع وقت تایپ و استفاده از کامپیوتر را یاد بگیرند؟
قرار گرفتن زودهنگام در معرض کامپیوتر و برنامه‏های نرم افزاری که به خواندن، نوشتن و آفرینش کمک می‏کند، می‏تواند برای خردسالان بسیار سودمند باشد. اما مجموعۀ تحقیقات این را هم نشان می‌دهند که وقتی دانش‏آموزان چیزی را می‏نویسند بهتر از زمانی که تایپش می‌کنند، آن را به یاد می‏سپارند. امروزه بسیاری از مدارس دیگر از دانش‌آموزان نمی‏خواهند که یادداشت بردارند، اما تشویق کودکان به این کار می‏تواند برای والدین مفید باشد.
مشارکت والدین در مدرسه
چه ویژگی‏های روانی باعث موفقیت در مدرسه می‏شود؟
توانایی و تمایل به یادگیری مستقل عوامل حیاتی در موفقیت تحصیلی هر شخص است، به همین دلیل مهم است که والدین هم سرمشق این ویژگی‏ها باشند و هم دخالت این ویژگی‏ها را در تکالیف مدرسه مدیریت کنند. تحقیقات نشان داده است که انضباط شخصی کودک حداقل به اندازۀ هوش در موفقیت تحصیلی آنها مهم است. انگیزۀ درونی (تمایل کودک به یادگیری به خاطر یادگیری و نه جلب رضایت والدین و معلمان) نیز ضروری است، اما وقتی والدین برای ارضای استانداردها و انتظارات خودشان روی نمرات خوب پافشاری می‌کنند، می‌تواند به خطر بیفتد.
بهترین راه پشتیبانی از شاگرد خردسال چیست؟
تحقیقات نشان می‌دهد کودکانی که والدین‏شان نقش فعالی در آموزش آنها دارند، در مدرسه و در آزمون‌های استاندارد بهتر از سایر بچه‌ها عمل می‌کنند. چنین والدینی با ایجاد «داربست» برای پیشرفت تحصیلی (انتقال اهمیت آموزش، شاید با صحبت منظم با کودکان دربارۀ روزهای مدرسۀ خودشان، برقراری ارتباط با معلمان، کار داوطلبانه در ساختمان مدرسه و بررسی تکالیف، بدون اینکه مزاحم شوند یا پرخاشگرانه اصلاحش کنند) کارآمدترین والدین هستند. به طور کلی، استقلال‏بخشی هر چه بیشتر به کودک، حتی زمانی که گاهی اوقات دچار لغزش می‏شوند، به کودک کمک می کند تا به توانایی‏های خود اعتماد کند.
والدین چقدر باید در مدرسۀ فرزندان‏شان مشارکت داشته باشند؟
گذشته از این سؤال همیشه القاکنندۀ گناه که آیا والدین بیش از حد در کار کودک دخالت می‏کنند و در نتیجه مانع رشدشان میشوند، یا به اندازۀ کافی دخالت نمی‏کنند و بنابراین به کودک اجازه می‏دهند تا مبارزه کند، این سؤال مطرح است که مدرسه کودک از والدین چقدر دخالت می‏خواهد، و اینکه آیا فشارهای اقتصادی یا عوامل دیگر دخالت برخی از والدین را محدود می‏کند و به طور بالقوه دانش‏آموزان آنها را در مزیت ناعادلانه قرار می‏دهد. با اینکه عادلانه است که مدارس از والدین انتظار داشته باشند که اطمینان یابند دانش‏آموزان تکالیف خود را انجام می‏دهند، سایر مطالبات تحصیلی، مانند مشارکت مستقیم در پروژه‏ها، نه تنها ممکن است بار فشار عصبی به خانواده‏ها تحمیل کند، بلکه تحقیقات نشان می‏دهد که در هر صورت ممکن است از نظر تحصیلی برای دانش‏آموزان مفید نباشد.
چگونه می‏توان تشخیص دهید که آموزش در خانه گزینۀ مناسبی برای خانوادهۀ شماست؟
بسیاری از خانواده‏ها به دلایل شخصی یا مذهبی یا برای برآورده کردن نیازهای خاص کودک، عهده‏دار آموزش در خانه می‏شوند. کسانی که به فکر این گزینه می‏افتند، چون امیدوارند برای آموزش یا سبک یادگیری کودک مفید باشد، لازم است مزایا و معایب آن را بسنجند. آموزش در خانه می‏تواند کارآمد باشد، چرا که حواس‏پرتی‏های ناشی از مدرسه را از بین می‏برد؛ امن، پرورنده و انعطاف‏پذیر است و امکان کاوش عمیق در موضوعات مورد علاقۀ کودک را فراهم می‏کند (و منابع کافی برای حمایت از یادگیری و تنظیم فعالیت‏های اجتماعی و فوق‏برنامه در دسترس است). اما والدین باید این را هم در نظر داشته باشند که آیا می‌توانند نقش والدین و همین‏طور معلم را ایفا کنند، آمادگی انگیزه‏بخشی و عهده‏داری مداوم دانش‌آموز خود را دارند و از خطر فرسودگی عاطفی برای خود و فرزندان‏شان آگاه هستند؟
والدین چقدر باید در تکالیف دخالت کنند؟
چرا ممکن است دخالت پدر در یادگیری بسیار مهم باشد؟
تحقیقات از دیرباز که نشان داده‌اند کودکانی که پدرا‏نشان فعال‌تر در زندگی آنان دخالت می‌کنند (چه در خانۀ مشترک زندگیی کنند یا نه) از نظر شناختی سالم‌تر هستند. مطالعات اخیر به‏خصوص روی پدرانی که جدا شده‏اند نشان می‌دهد که وقتی به چالش‌ها (مانند ارتباطات محدود) غلبه می‌کنند و دخالت خود را در تحصیل فرزندان‏شان حفظ می‏کنند، بچه‌ها نمرات بالاتری می‏گیرند، از اخراج موقت حذر می‌کنند و احتمال کمتری دارد که در کلاسی درجا بزنند.
موفقیت در دبیرستان و پس از آن
والدین چگونه می‏توانند به کودکان کمک کنند تا از پس استرس تحصیلی برآیند؟
اول اینکه، استرس کودک را بدون نادیده گرفتن آن بپذیرید. کودک را تشویق کنید دربارۀ عوامل استرس‏زا صحبت کند و بدون قضاوت به او گوش دهد. سپس، قدم به قدم، در این مورد صحبت کنید که چگونه از پس این نگرانی برآیند، ازجمله اینکه به سراغ منابع حمایتی مانند هم‏سالان، معلمان یا خود والدین بروند. دانش‌آموزانی را که استرس دارند تشویق کنید که با بی‌عملی فلج نشوند، و به‌ویژه روال ورزشی خود را حفظ کنند، ذهن‏آگاهی را تمرین کنند و خواب کافی داشته باشند.
والدین چگونه می‏توانند مهارت‏های رهبری را در کودکان تشویق کنند؟
با ورود بچه‏ها به دبیرستان و شرکت بیشتر در فعالیت‏های فوق‏برنامه، ممکن است به دنبال موقعیت‏های رهبری در میان هم‏سالان خود باشند، اما بسیاری از جوانان ممکن است ندانند از کجا شروع کنند. والدین می‏توانند از طریق برگزاری جلسات منظم خانوادگی با دستور جلسات و اهدافی فرزندان معین کرده‏اند به آنها کمک کنند، چون تحقیقات نشان می‏دهد که توانایی تعیین اهداف می‏تواند عاملی کلیدی برای موفقیت در مدرسه یا جاهای دیگر باشد.
آیا نمرات خوب در مدرسه تضمینی برای موفقیت نهایی حرفه‏ای است؟
والدین باید به یاد داشته باشند که راه‌های زیادی برای موفقیت وجود دارد، و هرکسی که موفق می‌شود کارش را با نمرات عالی شروع نکرده است. برخی تحقیقات حاکی از آن است که دانش‏آموزان با نمرات عالی اغلب به سطوح متوسط ​​موفقیت در نیروی کار می‏رسند، حال آنکه دیگران با انعطاف‏پذیری استثنایی، مهارت‏های اجتماعی و خلاقیت، با وجود نمرات متوسط ​​در مدرسه، پیشرفت می‏کنند.
کمک به فرزندان برای ورود به کالج ممتاز چقدر مهم است؟
این موضوع آنقدرها که والدین فکر می‏کنند مهم نیست، و اغلب برای والدین مهمتر از دانش‏آموز است. فرآیند درخواست ورود به کالج به منشأ فشار شدید برای بسیاری از جوانان تبدیل شده است که اغلب اوقات محرک آن تصوری است که دانش‏آموزان از توقعات والدین خود دارند. با وجود این، تحقیقات نشان می‌دهد که تفاوت‌های بین مدارس «برگزیده» و سایر مدارس بیشتر رابطۀ همبستگی دارد تا علیت: دانش‌آموزان برتر دبیرستانی تمایل دارند در مدارس برگزیده جمع شوند، اما حضور در آن مدارس لزوماً دلیل موفقیت آتی فرد نیست. همچنین آموزشگاه تحصیلی فرد تأثیر کمی دارد روی اینکه فرد در نهایت کاری پیدا می‏کند که او را جلب کند یا نه یا از زندگی شخصی خود لذت می‏برد یا نه.

ملاقات با خویشتن